Oud Beersel Oude Faro
Αγαπημένο μου μπυρολόγιο ημέρα 608,
Oud Beersel Oude Faro, Βέλγικη faro μπύρα με 6% αλκοόλ από
την Brouwerij Oud
Beersel στο Beersel της επαρχίας Φλαμανδικής Βραβάντης
(Flemish Brabant). Οι faro είναι ιστορικά, χαμηλής περιεκτικότητας
σε αλκοόλ lambic μπύρα, αναμειγμένη με νεότερη φρέσκια lambic στην οποία
προστίθενται σάκχαρα, βότανα ή και μπαχαρικά με σκοπό να εξισορροπηθεί ο όξινος
χαρακτήρας της αρχικής lambic. Είναι δηλαδή μια πιο ελαφριά έκδοση των μπυρών
αυθορμήτου ζύμωσης.
Η ιστορία της Brouwerij Oud Beersel χρονολογείται από το
1882 στην πόλη Beersel. Ο Jeromius Hofmans είχε ένα μικρό κατάστημα με ένα café
δίπλα, στο οποίο σέρβιρε με το λίτρο, μίξεις από lambics που παρήγαγε ο ίδιος.
Απ’ την άλλη ο Henri Vandervelden που το 1882 ίδρυσε την Brouwerij Oud Beersel,
είχε ένα γιο τον Egidius που παντρεύτηκε την κόρη του Hofmans, και στην ουσία
πάντρεψε το café και το ζυθοποιείο κάτω από το όνομα Vandervelden για τις
επόμενες 4 γενεές μέχρι το 2002. Ο Henri Vandervelden εκείνη την περίοδο
εργαζόταν για τη ζυθοποιία De Kroon τους κρύους μήνες, και ως αγρότης τους
ζεστούς, όταν ξεκίνησε την κατασκευή του ζυθοποιείου του. Συνεπώς είχε όλες τις
απαραίτητες γνώσεις για την παραγωγή
lambic στο δικό του χώρο. Όταν ο γιος του Henri, ο Egidius παντρεύτηκε την
Catharina Hofmans, τέθηκαν και οι βάσεις για να διευρυνθεί το οικογενειακό
αγρόκτημα του Hofmans και να μετατραπεί σε πραγματικό ζυθοποιείο. Το 1922 ο
Egidius ξεκίνησε να αναβαθμίζει τον εξοπλισμό προκειμένου να αρχίσει να παράγει
μπύρες. Εν τω μεταξύ, ο μικρότερος αδελφός του Egidius, ο Pierre Vandervelden,
συνέχισε τις δραστηριότητες ανάμιξης και παρασκευής του πατέρα του, έως και
λίγο αργότερα μετά το τέλος του Β' Παγκόσμιου Πόλεμου.
Η ζυθοποιία που δημιούργησε ο Egidius δεν ήταν αρχικά
σχεδιασμένη για lambic, παρόλο που παρήγαγε
παρόμοιες μπύρες. Στην πράξη ο Egidius ήταν ο πρώτος που καθιέρωσε μια
μη παραδοσιακή lambic. Η παραγωγή του
σταμάτησε όταν, με τη διαταγή των δυνάμεων κατοχής, οι ζυθοποιοί δεν επιτρεπόταν
να χρησιμοποιούν σιτάρι στις μπύρες τους. Τότε ο Egidius άρχισε να παρασκευάζει
μπύρα με χαμηλή περιεκτικότητα αλκοόλης, χρησιμοποιώντας αλεσμένα αποξηραμένα
ζαχαρότευτλα και λίγο λυκίσκο. Ο Egidius πέθανε σε νεαρή ηλικία το 1953,
αφήνοντας το ζυθοποιείο στο γιο του Henri Vandervelden II. Ο Henri II
αποφοίτησε από το Ινστιτούτο Εθνικών Βιομηχανιών Ζύμωσης το 1948 αν και γνώριζε
ήδη από πρώτο χέρι τη διαδικασία παρασκευής μπύρας όταν ανέλαβε μετά τον θάνατο
του πατέρα του. Αμέσως επέλεξε το όνομα Oud Beersel για να τονίσει τον
παραδοσιακό χαρακτήρα του ζυθοποιείου του κι έκανε μια κίνηση για να διευρύνει
την παραγωγική ικανότητα στα 50 εκατόλιτρα, ο όγκος που θα συνέχιζε να παράγει
η Oud Beersel μέχρι να κλείσει για πρώτη φορά το 2002.
Με την παραγωγή του lambic να έχει αποκατασταθεί στην Oud
Beersel, ο Henri II μετέτρεψε το ζυθοποιείο στο πρώτο μουσείο για lambic το 1973. Ο Henri II συνέχισε να παράγει και
να εμφιαλώνει με το χέρι μέχρι το 1988. Όταν έγινε πολύ δύσκολο να εμφιαλώνει
τα lambic του και δεν ήταν οικονομικά ευεργετικό για την αγορά μιας νέας
μηχανής εμφιάλωσης, το έργο της εμφιάλωσης ανατέθηκε στη Brouwerij Boon, όπου
εξακολουθεί να γίνεται ακόμα και σήμερα. Ο Henri II έφτασε στο σημείο
συνταξιοδότησης το 1991. Αφού ο γιος του Hubert δεν εξέφρασε κανένα ενδιαφέρον
για τη συνέχιση της παράδοσης, η Oud Beersel πέρασε στον ανιψιό του Danny
Draps. Η κατάσταση δεν ήταν ιδανική για τον Danny και η βιομηχανία των
lambic στο σύνολό της ήταν σε παρακμή. Η
ζυθοποίηση τελικά σταμάτησε στη Brouwerij Oud Beersel εντελώς και ανατέθηκε στη
Brouwerij Boon. Το 2002, ο Danny βρήκε νέα δουλειά και αποφάσισε να κλείσει για
πάντα την Brouwerij Oud Beersel. Ο Henri Vandervelden II άρχισε να αναζητά έναν
άλλο διάδοχο.
Σχεδόν τρία χρόνια αργότερα, τον Νοέμβριο του 2005, δυο
φίλοι, ο Gert Christiaens & ο Roland De Bus άνοιξαν εκ νέου το ζυθοποιείο
και ξεκίνησαν την παραγωγή ζυθογλευκους
στη Brouwerij Boon. Αν και άνοιξε ξανά μόνο ως δευτερεύον έργο, η Brouwerij Oud
Beersel συνέχισε να αναπτύσσεται και ο Roland De Bus παραιτήθηκε το 2007
αφήνοντας την εταιρεία στον Gert Christiaens. Σήμερα, οι Oud Beersel lambics εξακολουθούν να παρασκευάζονται στη Brouwerij Boon με βάση τις προδιαγραφές από
παλαιότερες συνταγές της οικογένειας Vandervelden και στη συνέχεια μεταφέρονται αμέσως στην Oud Beersel για να μπουν στα βαρέλια. Αν και το ζυθογλεύκος
εξακολουθεί να παρασκευάζεται στη Boon, στην ανάμειξη των lambic δεν χρησιμοποιούνται lambics από άλλα
ζυθοποιεία.
Περνώντας στα της μπύρας, η Oud Beersel Oude Faro παράγεται
με την προσθήκη ζάχαρης candi
σε επιλεγμένη Oude Lambiek, μήνες πριν τη συσκευασία, αφήνοντας την μαγιά να πραγματοποιήσει
αργή ζύμωση της ζάχαρης μέχρι η Oude Faro να μην είναι πλέον γλυκιά. Έχει σκούρο χαλκοκόκκινο, ελαφρώς θολο χρώμα με αρκετό
μπεζ αφρό μέσης διάρκειας. Τα αρώματα της είναι υπέροχα, φρουτώδη με κάποιες
νότες σκουρων φρούτων, κι έναν ιδιαίτερα ευχάριστο όξινο και οινώδη χαρακτήρα!
Έχει ελαφρύ σώμα και αρκετή ανθράκωση! Η γεύση της είναι πάρα πολύ καλή, στυφή,
ξηρή και φυσικά όξινη, με ευχάριστες νότες βαλσαμικού ξυδιού και ξύλου. Τέλος η
επίγευσή της είναι και μεγάλης διάρκειας, με αρκετά ξηρό και όξινο χαρακτήρα.
Πηγή : www.lambic.info
Πηγή : www.oudbeersel.com
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου